عمل پروتز سینه | جراحی زیبایی سینه

پروتز سینه (ایمپلنت سینه) روشی استاندارد برای بهبود حجم، فرم و تقارن سینه است. در این جراحی، بسته به آناتومی بدن و هدف درمان، ایمپلنت سیلیکونی یا سالین از طریق برش‌های متداول (مثلاً در چین تحتانی سینه یا حاشیه هاله) قرار داده می‌شود و بنا به تشخیص جراح در زیرعضله یا روی عضله جای‌گذاری می‌گردد تا نتیجه‌ای طبیعی و متناسب ایجاد شود. ایمپلنت‌ها مادام‌العمر نیستند و نیاز به پیگیری دارند؛ برای ایمپلنت‌های سیلیکونی، غربالگری با سونوگرافی یا MRI از سال ۵–۶ پس از عمل و سپس هر ۲–۳ سال توصیه می‌شود. تصمیم‌گیری درباره اندازه، پروفایل و نوع سطح ایمپلنت باید با ارزیابی حضوری، انتظارات واقع‌بینانه و مرور کامل مزایا و ریسک‌ها انجام شود. توجه داشته باشید که عوارض نادر ولی مهم (مانند BIA-ALCL عمدتاً با ایمپلنت‌های بافت‌دار و BIA-SCC بسیار نادر) گزارش شده‌اند؛ آگاهی و پیگیری منظم کلید ایمنی و رضایت از نتیجه است. برای اطمینان از انتخاب صحیح، مرور چک‌لیست تصمیم‌گیری بیمار و مشاوره با جراح دارای صلاحیت ضروری است.

زیبایی سینه با عمل پروتز سینه امکان پذیر است؟

عمل پروتز سینه (Breast Implant Surgery) یکی از پرتقاضاترین جراحی‌های زیبایی در جهان است و هر سال هزاران زن برای افزایش حجم، اصلاح فرم یا بازسازی سینه آن را انتخاب می‌کنند.
دلایل متداول انجام این جراحی عبارتند از:

کوچکی یا عدم رشد کافی سینه‌ها به‌صورت ژنتیکی.
تغییر فرم سینه‌ها پس از بارداری، شیردهی، کاهش وزن یا افزایش سن.
بازسازی سینه پس از جراحی سرطان (ماستکتومی) یا تروما.

هدف اصلی، ایجاد فرمی متناسب با بدن، تقارن بهتر و افزایش اعتمادبه‌نفس است. در این مسیر، بیمار می‌تواند درباره نوع و جنس پروتز (سیلیکون یا سالین)، اندازه، پروفایل و محل برش (مثلاً چین زیرسینه، اطراف هاله یا زیر بغل) با جراح مشورت کند. هر گزینه مزایا و محدودیت‌های خاص خود را دارد؛ بنابراین تصمیم‌گیری باید با اطلاعات کامل، بررسی آناتومی فردی و مشاوره با جراح دارای صلاحیت انجام شود.
نکته مهم: انتخاب آگاهانه و واقع‌بینانه، احتمال رضایت طولانی‌مدت و کاهش ریسک عوارض را افزایش می‌دهد.

بیشتر بخوانید: جراحی زیبایی سینه

روش های جایگذاری پروتز سینه

عمل پروتز سینه معمولاً تحت بی‌هوشی عمومی انجام می‌شود و بسته به تکنیک و شرایط بیمار، بین ۷۰ دقیقه تا حدود ۲٫۵ ساعت طول می‌کشد. در طول جراحی، جراح با توجه به آناتومی بدن، نوع ایمپلنت و هدف بیمار، یکی از سه محل اصلی برای برش را انتخاب می‌کند:

برش زیرسینه (Inframammary): رایج‌ترین روش با دید مستقیم و کنترل بهتر بر موقعیت ایمپلنت.
برش اطراف هاله (Periareolar): مناسب برای افرادی که نیاز به اصلاح فرم همزمان دارند، اما با محدودیت در اندازه ایمپلنت.
برش زیر بغل (Transaxillary): بدون اسکار روی سینه، اما تکنیک پیچیده‌تر است.

پس از ایجاد برش، ایمپلنت سیلیکونی یا سالین بر اساس برنامه‌ریزی قبلی، در زیر عضله پکتورال یا بالای آن (Subglandular) جای‌گذاری می‌شود. انتخاب محل دقیق قرارگیری به عواملی مثل ضخامت بافت، نتایج مورد انتظار و ارزیابی جراح بستگی دارد.

انواع پروتز سینه از نظر جنس

به طور کلی، پروتزهای سینه از نظر جنس به دو گروه اصلی تقسیم می‌شوند. هر دو نوع برای بزرگ کردن یا بازسازی سینه استفاده می‌شوند، اما ساختار داخلی و حس لمس آن‌ها متفاوت است:

پروتز سینه سیلیکونی

این نوع ایمپلنت از یک پوسته سیلیکونی و ژل سیلیکون نرم در داخل ساخته می‌شود. شکل آن معمولاً گرد یا قطره‌اشکی (آناتومیک) است و بیشترین شباهت را به بافت طبیعی سینه دارد. به همین دلیل، انتخاب اول بسیاری از جراحان برای ایجاد ظاهری طبیعی‌تر است.

مزایا پروتز سینه سیلیکونی

شباهت بیشتر به بافت سینه
فرم ثابت و طبیعی در درازمدت

معایب پروتز سینه سیلیکونی

نیاز به برش بزرگ‌تر برای جاگذاری
در صورت پارگی، نیاز به جراحی برای تعویض

بیشتر بخوانید: صفر تا صد پروتز سیلیکونی سینه

پروتز سینه سالین (آب‌نمکی)

این ایمپلنت دارای پوسته سیلیکونی سخت است و با محلول استریل آب و نمک (سالین) پر می‌شود. این نوع معمولاً کمتر شبیه بافت طبیعی سینه است و بیشتر برای افرادی که به حجم بیشتر یا برش کوچک‌تر علاقه دارند استفاده می‌شود.

مزایا پروتز سینه سالینی

برش کوچک‌تر برای جاگذاری
در صورت پارگی، مایع جذب بدن می‌شود و خطری ندارد

معایب پروتز سینه آب نمکی

لمس نسبتاً مصنوعی‌تر نسبت به سیلیکونی
امکان چین‌خوردگی در طول زمان

انواع پروتز سینه از نظر شکل

انتخاب شکل مناسب پروتز سینه یکی از مهم‌ترین مراحل عمل جراحی است، زیرا فرم بدن، بافت سینه و نتیجه دلخواه هر فرد متفاوت است. پروتزهای سینه از نظر شکل به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند:

پروتز سینه گرد (Round Breast Implant)

پروتزهای گرد محبوب‌ترین گزینه برای خانم‌هایی هستند که می‌خواهند سینه‌هایشان علاوه‌بر برجستگی، فرم متناسب و پرتری در قسمت بالایی داشته باشد. این پروتزها:

می‌توانند با ژل سیلیکونی یا محلول سالین (آب‌نمک) پر شوند.
دارای اندازه‌ها و پروفیل‌های مختلف (Low، Moderate، High) هستند.
برای خانم‌هایی که به خوش‌فرمی و حجم متعادل در بالا و پایین سینه اهمیت می‌دهند، انتخاب مناسبی است.

مزایا پروتز سینه گرد

ایجاد حجم یکنواخت در بالا و پایین سینه
مناسب برای افرادی که برجستگی بیشتری می‌خواهند
راحتی در فعالیت‌های روزمره

معایب پروتز سینه گرد

ظاهر کمی مصنوعی‌تر نسبت به مدل قطره اشکی
احتمال دیده‌شدن لبه پروتز در افراد با بافت کم

پروتز سینه آناتومیک یا قطره اشکی (Teardrop Breast Implant)

این نوع پروتز برای ایجاد فرم طبیعی‌تر طراحی شده است. قسمت پایین آن بزرگ‌تر از قسمت بالا است، شبیه فرم طبیعی سینه. انتخاب اول برای زنانی است که به‌دنبال ظاهر طبیعی با برجستگی کمتر در قسمت فوقانی هستند. از جمله ویژگی‌های این دسته ارز پروتز ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

ایده‌آل برای افرادی با بافت سینه کم یا سینه‌های صاف
گزینه مناسب در جراحی ترمیمی یا اصلاح عدم تقارن
موجود در جنس‌های سیلیکونی یا سالین

مزایا پروتز سینه قطره اشکی

ظاهری بسیار طبیعی‌تر نسبت به پروتز گرد
مناسب برای افراد با سینه کوچک یا بدون فرم

معایب پروتز سینه قطره اشکی

هزینه بالاتر نسبت به پروتز گرد
در صورت چرخش در جای خود، تغییر شکل ظاهری ایجاد می‌شود

نکته مهم:

هر دو مدل از نظر ایمنی تأیید شده‌اند (FDA و انجمن جراحان پلاستیک آمریکا)؛ تفاوت در انتخاب ظاهری است نه ماندگاری.
MRI یا سونوگرافی دوره‌ای برای بررسی سلامت ایمپلنت سیلیکونی توصیه می‌شود.
پروتزهای سبک (Lightweight Implants) در حال محبوب‌شدن هستند، مخصوصاً برای کاهش فشار روی بافت سینه.

پروتزهای جزئی (Partial Breast Prosthesis)

برای زنانی که جراحی سینه مانند لامپکتومی انجام داده‌اند یا عدم تقارن خفیف دارند، از پروتزهای جزئی با اشکال مثلثی، بیضی، منحنی یا پوسته‌ای استفاده می‌شود. این پروتزها بیشتر برای فرم‌دهی و تقارن‌سازی کاربرد دارند.

نکته مهم:

انتخاب پروفایل مناسب فقط بر اساس حجم دلخواه نیست، بلکه به آناتومی سینه، ضخامت بافت نرم و پهنای قفسه سینه بستگی دارد.
مطالعات اخیر (ASPS و ISAPS, 2023-2025) نشان می‌دهد پروتزهای با پروفایل خیلی زیاد ریسک کشیدگی پوست و نامتعادل شدن فرم سینه را در طولانی‌مدت افزایش می‌دهند.
استفاده از تصویربرداری سه‌بعدی قبل از جراحی برای تعیین بهترین پروفایل متناسب با بدن بیمار به‌عنوان استاندارد جدید در کلینیک‌های پیشرفته معرفی شده است.

بیشتر بخوانید: انواع پروتز سینه

انواع پروتز سینه از لحاظ حجم و پروفایل

پروتزهای سینه از نظر میزان برجستگی (Projection) و پهنای پایه (Base Width) به چند دسته تقسیم می‌شوند. انتخاب نوع مناسب کاملاً به آناتومی بدن، عرض قفسه سینه و نتیجه دلخواه بیمار بستگی دارد. بر اساس جدیدترین مطالعات جراحی پلاستیک و منابع معتبر علمی تا تابستان 2025، چهار دسته اصلی پروتز سینه از لحاظ پروفایل وجود دارد:

پروتز با برجستگی کم (Low Profile)

این نوع پروتز دارای پایه پهن و کمترین میزان برجستگی است. وقتی از کنار نگاه کنید، پروتز تقریباً صاف به نظر می‌رسد. مزیت اصلی این مدل، ایجاد ظاهری طبیعی‌تر و نیاز به برش جراحی کمتر است.
مناسب برای: خانم‌هایی با قاب سینه پهن و عرض سینه زیاد که می‌خواهند سایزی طبیعی بدون برجستگی زیاد داشته باشند.

پروتز با برجستگی متوسط (Moderate Profile)

این پروتزها نسبت به نوع قبلی، پایه باریک‌تر و برجستگی بیشتری دارند. به دلیل ایجاد تعادل بین ظاهر طبیعی و فرم برجسته، به آن‌ها استاندارد طلایی (Gold Standard) گفته می‌شود.
مناسب برای: خانم‌هایی با عرض سینه متوسط که به دنبال فرمی طبیعی همراه با کمی برجستگی هستند.

پروتز با برجستگی زیاد (High Profile)

این ایمپلنت‌ها دارای پایه باریک و برجستگی قابل‌توجه هستند، بنابراین باعث می‌شوند سینه پرتر و گردتر دیده شود. تمرکز حجم بیشتر در بخش بالایی سینه است. مناسب برای: خانم‌هایی با عرض سینه کم و سایز کاپ کوچک که خواهان فرم برجسته‌تر و جذاب‌تر هستند.

پروتز با برجستگی خیلی زیاد (Extra High Profile)

این مدل پایه بسیار باریک و برجستگی بسیار زیاد و اغراق‌آمیز دارد. انتخاب این نوع پروتز بیشتر بر اساس سلیقه شخصی و نه الزامات زیبایی‌شناختی انجام می‌شود، زیرا نتیجه آن چندان طبیعی نیست.
مناسب برای: افرادی که ظاهر بسیار برجسته و نمایان را ترجیح می‌دهند (کمتر توصیه می‌شود مگر با نظر جراح متخصص).

نکته مهم:

انتخاب پروفایل مناسب فقط بر اساس حجم دلخواه نیست، بلکه به آناتومی سینه، ضخامت بافت نرم و پهنای قفسه سینه بستگی دارد.
مطالعات اخیر نشان می‌دهد پروتزهای با پروفایل خیلی زیاد ریسک کشیدگی پوست و نامتعادل شدن فرم سینه را در طولانی‌مدت افزایش می‌دهند.
استفاده از تصویربرداری سه‌بعدی قبل از جراحی برای تعیین بهترین پروفایل متناسب با بدن بیمار به‌عنوان استاندارد جدید در کلینیک‌های پیشرفته معرفی شده است.

مشاوره پیش از جراحی پروتز سینه

مشاوره قبل از جراحی پروتز سینه یکی از مهم‌ترین مراحل قبل از عمل است و نقش کلیدی در کاهش ریسک عوارض و افزایش رضایت بیمار دارد. طبق آخرین استانداردهای انجمن جراحان پلاستیک آمریکا (ASPS) و تحقیقات منتشرشده اخیر، این جلسه باید جامع، علمی و متناسب با شرایط فردی بیمار باشد. در این جلسه، جراح و بیمار درباره تمام جزئیات جراحی گفت‌وگو می‌کنند تا تصمیمی آگاهانه گرفته شود. مهم‌ترین مواردی که در مشاوره بررسی می‌شود عبارت‌اند از:

معاینه فیزیکی دقیق: ارزیابی بافت سینه، پوست، تقارن و بررسی آناتومی قفسه سینه برای انتخاب سایز و پروفایل مناسب پروتز.
بررسی سلامت جسمانی و روانی بیمار: اطمینان از نبود بیماری‌های زمینه‌ای (مثل مشکلات قلبی، دیابت کنترل‌نشده) و ارزیابی سلامت روانی برای پیشگیری از انتظارات غیرواقعی.
مشخص شدن هدف بیمار: تعیین انتظارات واقعی بیمار از جراحی (افزایش حجم، اصلاح فرم، بازسازی بعد از ماستکتومی و غیره).
ارزیابی ماموگرافی و سونوگرافی: برای اطمینان از سلامت بافت سینه و بررسی احتمال وجود ضایعات یا توده‌های مشکوک قبل از جراحی.
توضیح کامل مراحل عمل توسط جراح: شامل نوع بی‌هوشی، تکنیک برش، محل قرارگیری پروتز (زیر عضله یا زیر غده).
آگاه‌سازی از عوارض و خطرات احتمالی: بر اساس مطالعات 2024-2025، شایع‌ترین عوارض شامل کپسولار کانترکچر، ریپلینگ و در موارد نادر پارگی پروتز است.
بررسی محدودیت‌ها و شرایط خاص بیمار: مثل بارداری برنامه‌ریزی‌شده، کاهش یا افزایش وزن شدید در آینده.
انتخاب نوع و سایز پروتز متناسب با بدن: با کمک اسکن سه‌بعدی و شبیه‌سازی دیجیتال که طبق مطالعات 2025 به عنوان استاندارد جدید برای افزایش دقت نتایج توصیه شده است.
آموزش مراقبت‌های قبل و بعد از عمل: از جمله پرهیز از مصرف دخانیات، کنترل وزن، مصرف داروهای ضدانعقاد و نحوه مراقبت از زخم‌ها.
امضای رضایت‌نامه آگاهانه: بیمار پس از دریافت تمام اطلاعات لازم، باید با آگاهی کامل نسبت به فواید و ریسک‌ها، رضایت خود را ثبت کند.

بهترین کاندید جراحی پروتز سینه

جراحی پروتز سینه برای همه افراد مناسب نیست و انتخاب کاندید ایده‌آل نیاز به بررسی دقیق شرایط جسمانی و روانی دارد. طبق جدیدترین استانداردهای علمی, این جراحی باید فقط برای افرادی انجام شود که معیارهای زیر را دارند:

شرایط عمومی برای انجام جراحی پروتز سینه

رسیدن به رشد کامل سینه: معمولاً بعد از 18 سالگی برای پروتز سالین و بعد از 22 سالگی برای پروتز سیلیکونی توصیه می‌شود.
سلامت جسمانی و روانی کامل: بیمار باید عاری از بیماری‌های جدی قلبی، مشکلات انعقادی و اختلالات روانی باشد. وجود انتظارات غیرواقعی یا مشکلات بدنیابی روان‌شناختی (Body Dysmorphic Disorder) می‌تواند مانع انجام جراحی شود.
عدم مصرف دخانیات یا آمادگی برای ترک آن: چون نیکوتین روند ترمیم زخم و خون‌رسانی را مختل می‌کند.

افرادی که بهترین گزینه برای پروتز سینه هستند

افرادی با سینه‌های کوچک به‌صورت طبیعی (برای بهبود حجم و تناسب اندام)
افرادی با مشکلات ژنتیکی یا عدم رشد کافی سینه (مانند هیپوپلازی یا آژنزی سینه)
زنانی که بعد از بارداری دچار افتادگی یا کاهش حجم سینه شده‌اند (در این موارد ممکن است همراه با لیفت سینه (ماستوپکسی) انجام شود)
افرادی که به دلیل شیردهی دچار شلی و تغییر فرم سینه شده‌اند
افرادی که با افزایش سن فرم طبیعی سینه را از دست داده‌اند
بیمارانی که به دلیل سرطان سینه یا جراحی ماستکتومی یک یا هر دو سینه را از دست داده‌اند (در این حالت پروتز به‌عنوان بخشی از بازسازی سینه به‌کار می‌رود)

نکات مهم به‌روز علمی:

BMI مناسب (کمتر از 30) برای کاهش عوارض جراحی توصیه شده است.
بیماران با دیابت کنترل‌نشده یا بیماری خودایمنی فعال کاندید مناسبی نیستند.
بر اساس مطالعات جدید، انجام تصویربرداری پیش از عمل (MRI یا ماموگرافی) برای همه بیماران بالای 40 سال یا دارای سابقه خانوادگی سرطان سینه الزامی است.

انواع پروتز سینه از نظر روش های جایگذاری

در جراحی پروتز سینه، محل قرارگیری ایمپلنت یکی از مهم‌ترین تصمیمات جراحی است. دو موقعیت اصلی برای قرار دادن پروتز وجود دارد: زیر عضله (Submuscular / Dual Plane) یا روی عضله (Subglandular). هرکدام مزایا، معایب و موارد استفاده خاص خود را دارند.

قرارگیری پروتز زیر عضله (Submuscular یا Dual Plane)

محل قرارگیری این دسته زیر عضله سینه‌ای بزرگ (پکتورال)‌ است و مناسب برای افرادی با بافت سینه کم، بیماران با ریسک بالای کپسولار کانترکچر می‌باشد.

مزایا پروتز زیر عضله

ظاهر طبیعی‌تر به‌ویژه در افراد لاغر با بافت سینه کم
کاهش احتمال بروز کپسولار کانترکچر (سفت شدن بافت اطراف پروتز)
مناسب برای ماموگرافی و بررسی سرطان سینه

معایب پروتز زیر عضله

جراحی پیچیده‌تر و زمان بهبودی طولانی‌تر
ممکن است در حین ورزش‌های شدید جابه‌جایی پروتز دیده شود (پدیده انیمیشن)

قرارگیری پروتز روی عضله (Subglandular)

محل قرارگیری این دسته در زیر بافت پستان و روی عضله سینه‌ای است و مناسب برای افرادی با بافت پستان کافی برای پوشش پروتز، ورزشکارانی که از حرکات سینه‌ای استفاده نمی‌کنند، می‌باشد.

مزایا پروتز روی عضله

دوره نقاهت کوتاه‌تر و درد کمتر
بدون جابه‌جایی هنگام انقباض عضلات سینه
مناسب برای پروتزهای آناتومیک (قطره اشکی) که شکل طبیعی دارند

معایب پروتز روی عضله

ظاهر مصنوعی‌تر در افراد لاغر
احتمال بیشتر چین‌خوردگی یا موج‌دار شدن پروتز در پوست نازک
افزایش احتمال کپسولار کانترکچر نسبت به روش زیر عضله

نکات مهم به‌روز علمی:

روش Dual Plane (ترکیبی از زیر عضله و زیر غده‌ای) رایج‌ترین تکنیک در حال حاضر است، چون مزایای هر دو روش را تا حدی حفظ می‌کند.
تحقیقات نشان می‌دهد قرارگیری زیر عضله در بیماران با شاخص توده بدنی پایین، نتایج زیبایی‌شناختی بهتری دارد.
در پروتزهای آناتومیک یا بسیار بزرگ، قرارگیری روی عضله همچنان انتخاب اول برخی جراحان است.

آمادگی های قبل از جراحی پروتز سینه

برای دستیابی به بهترین نتیجه در جراحی پروتز سینه و کاهش خطر عوارض، رعایت مراقبت‌های پیش از عمل ضروری است. این اقدامات بر اساس جدیدترین توصیه‌های انجمن جراحان پلاستیک و تحقیقات علمی جدید تدوین شده‌اند.

انجام مشاوره و ارزیابی‌های پزشکی

انتخاب جراح باتجربه: مهم‌ترین قدم قبل از هر اقدامی انتخاب جراحی است که مهارت و تجربه کافی در جراحی پروتز سینه داشته باشد.
بررسی وضعیت سلامت: تمام سوابق پزشکی، بیماری‌های زمینه‌ای (مانند دیابت، آسم، مشکلات قلبی، کبدی یا کلیوی) را به جراح اطلاع دهید.
ارزیابی روانی: اطمینان از سلامت روان و واقع‌بین بودن بیمار نسبت به نتایج جراحی ضروری است.

آزمایش‌ها و تصویربرداری‌های لازم

آزمایش خون کامل: برای بررسی وضعیت انعقاد خون، کم‌خونی، عملکرد کبد و کلیه.
تست بارداری: برای خانم‌های در سن باروری (جراحی در بارداری ممنوع است).
ماموگرافی یا سونوگرافی: برای بررسی سلامت بافت پستان پیش از عمل.
فتوگرافی قبل از جراحی: برای ثبت وضعیت فعلی سینه‌ها و کمک به برنامه‌ریزی جراحی.

اقدامات دارویی و تغذیه‌ای

قطع داروهای ضد انعقاد خون: (مانند آسپرین، وارفارین، ایبوپروفن) حداقل دو هفته قبل از عمل.
قطع مصرف مکمل‌های گیاهی: (مانند جینکو، سیر، جینسینگ) به دلیل تأثیر بر خونریزی.
عدم مصرف داروهای هورمونی: در صورت توصیه پزشک.
اجتناب از الکل: حداقل ۷۲ ساعت قبل از عمل.
ناشتایی کامل: حداقل ۸ تا ۱۲ ساعت قبل از عمل برای جلوگیری از خطرات بیهوشی.

تغییر سبک زندگی قبل از عمل

ترک سیگار و نیکوتین: حداقل ۲ تا ۴ هفته قبل از جراحی؛ سیگار باعث کاهش خون‌رسانی و افزایش خطر عفونت می‌شود.
حفظ وزن پایدار: تغییرات شدید وزنی قبل از عمل توصیه نمی‌شود.

آماده‌سازی وسایل و شرایط خانه

تهیه سوتین طبی: مناسب با سایز توصیه‌شده توسط جراح.
حمام کردن شب قبل از جراحی: زیرا تا چند روز بعد امکان استحمام ندارید.
آماده‌سازی محیط استراحت: با بالش‌های کافی برای حمایت از وضعیت نیمه‌نشسته در چند روز اول بعد از عمل.

عوارض جراحی پروتز سینه

جراحی بزرگ کردن سینه با پروتز، اگرچه مزایای زیادی از نظر زیبایی و افزایش اعتمادبه‌نفس دارد، اما مانند هر عمل جراحی، بدون عارضه نیست. آگاهی از این عوارض پیش از تصمیم‌گیری، به شما کمک می‌کند انتخابی آگاهانه داشته باشید.

عوارض عمومی جراحی پروتز سینه

خطرات بیهوشی عمومی؛ شامل مشکلات تنفسی، افت فشار خون، یا واکنش‌های آلرژیک.
خونریزی و تشکیل هماتوم (تجمع خون زیر پوست).
تأخیر در بهبود یا باز شدن بخیه‌ها به‌ویژه در افراد سیگاری یا مبتلا به دیابت.
التهاب و عفونت در محل جراحی.
حساسیت به پانسمان یا چسب‌های جراحی و ایجاد بثورات پوستی.
ایجاد اسکار (جای زخم) که ممکن است دائمی باشد.

عوارض اختصاصی پروتز سینه

کپسولار کانتراکچر (Capsular Contracture)؛ که بر اثر سفت شدن بافت اطراف پروتز که می‌تواند باعث درد و تغییر شکل سینه شود.
پاره شدن یا نشت پروتز که در پروتزهای سالین، این موضوع باعث جذب آب نمکی توسط بدن می‌شود؛ در پروتزهای سیلیکونی نیاز به تعویض دارد.
جابجایی یا چرخش پروتز در اثر ضربه یا فعالیت شدید.
تغییر حس نوک سینه یا پوست سینه (کاهش یا افزایش حساسیت، موقت یا دائمی).
چروکیدگی یا موج‌دار شدن پروتز در برخی افراد با بافت سینه نازک.
نیاز به جراحی مجدد در طول عمر پروتز (معمولاً هر ۱۰ تا ۲۰ سال یا در صورت بروز مشکل).

بیشتر بخوانید: انقباض کپسولی پروتز سینه

ریسک‌های نادر عمل پروتز سینه

ابتلا به لنفوم آناپلاستیک سلول بزرگ (BIA-ALCL) که بیشتر با پروتزهای بافت‌دار (textured) مرتبط است. این نوع سرطان نادر ولی جدی است و معمولاً با برداشتن پروتز درمان می‌شود.
عفونت دیرهنگام یا تشکیل بیوفیلم روی پروتز که می‌تواند منجر به خارج کردن ایمپلنت شود.

بیشتر بخوانید: عوارض جراحی پروتز سینه

مراقبت های بعد از جراحی پروتز سینه

رعایت مراقبت‌های بعد از عمل جراحی پروتز سینه برای کاهش عوارض، تسریع بهبودی و حفظ فرم ایده‌آل سینه‌ها بسیار مهم است. این راهنما بر اساس جدیدترین استانداردهای علمی جدید تدوین شده است.

مصرف دارو طبق دستور پزشک

مسکن‌ها و آنتی‌بیوتیک‌ها را طبق زمان‌بندی تجویز شده مصرف کنید تا درد کنترل شود و خطر عفونت کاهش یابد.
از مصرف خودسرانه داروها یا تغییر دوز بدون مشورت پزشک پرهیز کنید.

مراقبت از زخم و پانسمان

پانسمان اولیه معمولاً چند روز بعد از عمل توسط پزشک برداشته می‌شود؛ هرگز پانسمان را خودتان باز نکنید.
محل بخیه‌ها باید تمیز و خشک نگه داشته شود تا از عفونت جلوگیری شود.
در صورت خروج ترشحات غیرطبیعی، قرمزی یا بوی بد فوراً با پزشک تماس بگیرید.

محدودیت‌های حرکتی و وضعیت بدن

حرکات سبک مثل مسواک زدن یا شانه کردن مو مجاز است، اما از بالا بردن کامل دست‌ها تا چند هفته خودداری کنید.
خوابیدن به پهلو یا شکم ممنوع است؛ بهترین حالت خواب، نیمه‌نشسته (زاویه ۳۰ تا ۴۵ درجه) است.
رانندگی حداقل تا یک هفته پس از جراحی مجاز نیست (تا زمانی که دامنه حرکتی و توان لازم برای کنترل فرمان را پیدا کنید).

استفاده از سوتین طبی

استفاده از سوتین طبی یا کمپرشن برا از روز جراحی الزامی است و باید حداقل ۶ تا ۸ هفته ادامه یابد.
این کار به کاهش تورم و تثبیت موقعیت پروتز کمک می‌کند.

محدودیت فعالیت‌های روزانه

فعالیت‌های سبک مثل پیاده‌روی آرام پس از چند روز مجاز است (به گردش خون کمک می‌کند).
فعالیت‌های سنگین، ورزش‌های شدید یا بلند کردن اجسام سنگین حداقل تا ۶ هفته بعد از عمل ممنوع است.
حرکات شدید شانه و قفسه سینه نیز باید تا زمان تأیید پزشک به تعویق بیفتد.

علائم هشداردهنده بعد از عمل

در صورت مشاهده موارد زیر، بلافاصله با پزشک تماس بگیرید:

درد شدید و غیرقابل کنترل
تب و لرز
ترشحات چرکی یا بوی بد از زخم
تورم یک‌طرفه یا تغییر رنگ شدید پوست
احساس سفتی غیرعادی یا تغییر شکل ناگهانی سینه

نکات مهم به‌روز علمی:

دستگاه‌های لیزر کم‌توان (LLLT) در برخی کلینیک‌ها برای کاهش تورم و تسریع ترمیم استفاده می‌شوند.
ماساژ پروتز سینه دیگر به‌صورت روتین توصیه نمی‌شود مگر با دستور جراح، زیرا تحقیقات جدید نشان می‌دهد در برخی بیماران می‌تواند خطر جابجایی ایمپلنت را افزایش دهد.
بازگشت به فعالیت ورزشی سبک مثل یوگا یا پیلاتس ملایم معمولاً بعد از ۴ تا ۶ هفته با تایید پزشک مجاز است.

بیشتر بخوانید: مراقبت های بعد از پروتز سینه

آیا پروتزهای سینه قابل اطمینان هستند؟

ایمنی پروتزهای سینه یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های افرادی است که قصد انجام عمل بزرگ کردن سینه را دارند. خوشبختانه تحقیقات علمی گسترده جدید نشان می‌دهد که پروتزهای سیلیکونی مورد تأیید مراجع بین‌المللی، برای استفاده پزشکی ایمن محسوب می‌شوند، مشروط بر اینکه توسط جراح متخصص و با محصولات استاندارد استفاده شوند.

ترکیب و ماهیت پروتزهای سینه

پروتزهای سینه معمولاً از سیلیکون مدیکال گرید ساخته می‌شوند که ترکیبی از کربن، هیدروژن و اکسیژن دارد.
سیلیکون به دلیل پایداری شیمیایی و سازگاری با بدن، در بسیاری از محصولات پزشکی، لوازم آرایشی و حتی صنایع غذایی استفاده می‌شود.

آیا پروتزهای سیلیکونی سرطان‌زا هستند؟

براساس مطالعات معتبر به‌روز هیچ شواهد علمی قطعی مبنی بر ارتباط پروتز سینه با سرطان پستان یا سایر سرطان‌ها وجود ندارد.
پروتزهای تایید شده توسط سازمان غذا و دارو (FDA) و مراجع اروپایی در آزمایش‌های ایمنی موفق عمل کرده‌اند.

خطرات احتمالی و واقعیت‌ها

برخی نگرانی‌های رایج شامل:

نشت یا پارگی پروتز: در نسل‌های قدیمی، تراوش ژل سیلیکونی باعث نگرانی‌هایی می‌شد، اما پروتزهای نسل جدید (Cohesive Gel) حتی در صورت پارگی، ژل به بیرون مهاجرت نمی‌کند.
بیماری‌های خودایمنی: تحقیقات جدید نشان داده‌اند هیچ ارتباط قطعی بین ایمپلنت سینه و بیماری‌های خودایمنی (مانند لوپوس یا آرتریت روماتوئید) وجود ندارد.
لنفوم آناپلاستیک سلول بزرگ (BIA-ALCL): این یک عارضه نادر است که بیشتر با پروتزهای بافت‌دار (Textured) دیده شده و شیوع آن بسیار پایین است (کمتر از 1 مورد در هر 30,000 بیمار). به همین دلیل بسیاری از جراحان از پروتزهای سطح صاف (Smooth) استفاده می‌کنند.

استانداردهای ایمنی جدید

استفاده از پروتزهای سیلیکونی نسل پنجم با ژل منسجم، خطر نشت را تقریباً به صفر رسانده است.
پروتزهای حافظه‌دار (Memory Gel) و پروتزهای سبک (Lightweight) نیز به بازار آمده‌اند که وزن کمتری دارند و فشار کمتری به بافت سینه وارد می‌کنند.
پروتزهای با تکنولوژی اسمارت‌چِنج (Smart Change) در حال آزمایش هستند که قابلیت تنظیم حجم بعد از جراحی را فراهم می‌کنند.

چرا شایعات همچنان وجود دارد؟

بخشی از نگرانی‌ها ناشی از گزارش‌های قدیمی و انتشار اطلاعات ناقص در رسانه‌ها است. واقعیت این است که با رعایت نکات ایمنی، انتخاب جراح با تجربه و استفاده از برندهای معتبر، پروتز سینه یک روش ایمن و اثبات‌شده است.

نکته مهم: هر عمل جراحی خطراتی دارد، اما ایمنی پروتز سینه با تکنولوژی‌های جدید بسیار بالا رفته است. مشاوره با پزشک متخصص واجد شرایط از جمله دکتر علی حجت بهترین راه برای انتخاب نوع پروتز و کاهش ریسک عوارض است.

بیشتر بخوانید: هر آنچه که باید در مورد سرطان سینه بدانید

موارد منع جراحی پروتز سینه

هرچند جراحی پروتز سینه برای بسیاری از افراد ایمن و قابل انجام است، اما در برخی شرایط این عمل ممنوع یا به تعویق می‌افتد. طبق جدیدترین دستورالعمل‌های انجمن جراحان پلاستیک آمریکا (ASPS) و اتحادیه جراحان اروپا، موارد زیر جزء کنتراندیکاسیون‌های (موارد منع) مطلق یا نسبی محسوب می‌شوند:

سن پایین‌تر از 18 سال

رشد سینه باید کامل شده باشد تا نتایج جراحی پایدار بماند.
در موارد خاص پزشکی (مثل بازسازی بعد از سرطان) ممکن است استثنا وجود داشته باشد، اما برای افزایش سایز زیبایی، زیر 18 سال ممنوع است.

بارداری یا شیردهی

جراحی پروتز سینه در دوران بارداری و شیردهی به طور کامل ممنوع است.
طبق مطالعات جدید، حداقل 6 ماه بعد از پایان شیردهی باید صبر کنید تا بافت سینه و هورمون‌ها به حالت پایدار بازگردند.

بیشتر بخوانید: پروتز سینه و شیردهی

بیماری‌های فعال یا عفونی

هرگونه عفونت حاد یا مزمن در بدن (مثلاً عفونت‌های ویروسی، باکتریایی یا قارچی درمان‌نشده) می‌تواند خطر عوارض بعد از عمل را افزایش دهد.
در این شرایط، ابتدا باید بیماری درمان شود و سپس جراحی انجام گردد.

مشکلات انعقاد خون

اختلالات لخته شدن خون (مانند هموفیلی یا مصرف داروهای ضدانعقاد بدون امکان قطع آن‌ها) از موانع جدی برای این عمل هستند.
بیمار باید آزمایش‌های مربوط به انعقاد خون (PT, PTT, INR) را قبل از عمل انجام دهد.

بیماری‌های سیستمیک کنترل‌نشده

دیابت کنترل‌نشده
فشار خون بالا کنترل‌نشده
بیماری‌های قلبی-عروقی پیشرفته
این موارد خطر عفونت، تأخیر در ترمیم زخم و عوارض بیهوشی را افزایش می‌دهند.

سابقه سرطان فعال یا تحت درمان

بیمارانی که در حال دریافت شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی هستند، نباید جراحی انجام دهند.
در موارد بازسازی سینه بعد از سرطان، زمان‌بندی باید با نظر متخصص انکولوژی و جراح پلاستیک انجام شود.

اختلالات روانی یا انتظارات غیرواقعی

طبق دستورالعمل‌های جدید، افرادی که Body Dysmorphic Disorder (اختلال بدشکلی بدن) دارند یا انتظارات غیرواقعی از نتیجه عمل دارند، کاندید مناسبی نیستند.
مشاوره روانشناسی قبل از عمل برای این بیماران ضروری است.

نکات مهم به‌روز علمی:

بیماران با شاخص توده بدنی (BMI) خیلی بالا یا پایین باید قبل از عمل به وزن متعادل برسند تا نتایج جراحی بهتر شود.
مصرف‌کنندگان سیگار و نیکوتین باید حداقل 4 هفته قبل از جراحی مصرف را قطع کنند، چون نیکوتین ترمیم زخم را مختل می‌کند.

بیشتر بخوانید: پروتز سینه و بارداری

چه سنی برای بزرگ کردن سینه مناسب است؟

انتخاب زمان مناسب برای جراحی پروتز سینه یکی از مهم‌ترین عوامل در دستیابی به نتیجه ایمن و طبیعی است. براساس جدیدترین مطالعات و دستورالعمل‌های انجمن جراحان پلاستیک آمریکا (ASPS)، سن مناسب برای این عمل به چند عامل بستگی دارد: تکامل رشد سینه، سلامت عمومی، نوع پروتز، و هدف از جراحی (زیبایی یا درمانی).

سن حداقل برای انجام عمل پروتز سینه

پروتز سالین (سالین یا آب‌نمکی):

سازمان FDA انجام این عمل را بعد از 18 سالگی برای اهداف زیبایی تأیید کرده است.

پروتز سیلیکونی:

برای اهداف زیبایی بعد از 22 سالگی توصیه می‌شود. دلیل این موضوع نیاز به تکامل کامل بافت سینه و اطمینان از شکل‌گیری پایدار آن است.

بازسازی سینه پس از سرطان یا نقص مادرزادی:

محدودیت سنی ندارد، اما باید سلامت عمومی بیمار اجازه دهد.

چرا قبل از 18 سالگی ممنوع است؟

رشد سینه‌ها معمولاً تا پایان بلوغ ادامه دارد (16 تا 18 سالگی یا حتی دیرتر).
جراحی زودهنگام می‌تواند باعث عدم تقارن دائمی، مشکلات روانی، و نیاز به جراحی‌های اصلاحی در آینده شود.

آیا محدودیتی در سنین بالا وجود دارد؟

هیچ سقف سنی قطعی برای پروتز سینه وجود ندارد، اما در سنین بالا (مثلاً بالای 50 یا 60 سال) باید موارد زیر ارزیابی شود:

سلامت قلبی و ریوی برای بیهوشی
وضعیت پوست و بافت سینه (شل‌شدگی، افتادگی)

برای این گروه، در صورت ریسک بالا، روش‌های جایگزین مثل فیلرهای موقت یا لیفت با نخ ممکن است مناسب‌تر باشد.

به‌روزترین توصیه‌های علمی در انتخاب سن ایده‌آل انجام عمل پروتز سینه

سن ایده‌آل بین 22 تا 40 سال به‌عنوان بازه طلایی برای بهترین نتایج معرفی شده است، چون:

بافت‌ها انعطاف‌پذیرتر هستند.
ریسک بیهوشی کمتر است.
دوران نقاهت کوتاه‌تر و ترمیم سریع‌تر انجام می‌شود.

بیشتر بخوانید: بهترین سن عمل جراحی زیبایی سینه

هزینه عمل پروتز سینه

جراحی پروتز سینه یک عمل زیبایی تخصصی است که معمولاً در دسته جراحی‌های پرهزینه قرار می‌گیرد. هزینه این عمل به دلایل متعددی متغیر است و علاوه بر قیمت پروتز، شامل هزینه‌های جانبی و خدمات پزشکی نیز می‌شود. براساس آخرین اطلاعات و دستورالعمل‌های انجمن جراحان پلاستیک آمریکا (ASPS)، مهم‌ترین عوامل مؤثر بر هزینه را بررسی می‌کنیم:

عوامل اصلی تعیین‌کننده هزینه پروتز سینه

مهارت و تجربه جراح پلاستیک
جراحان با تجربه و دارای بورد تخصصی معمولاً هزینه بالاتری دریافت می‌کنند، اما درصد موفقیت و ایمنی عمل نیز بیشتر است.
محل جغرافیایی و شهر جراحی
هزینه‌ها در کلان‌شهرها یا کشورهایی با هزینه زندگی بالا (مثل تهران، استانبول، دوبی) بیشتر است.
نوع پروتز مورد استفاده
- سیلیکونی: معمولاً گران‌تر از پروتز سالین (آب‌نمکی) است.
- پروتزهای نسل جدید (با فرم آناتومیک یا ژل منسجم): هزینه بیشتری نسبت به مدل‌های قدیمی دارند.
اندازه و برند پروتز
سایز بزرگ‌تر یا برندهای معتبر جهانی (مانند Mentor، Motiva، Allergan) قیمت بالاتری دارند.
تکنیک جراحی و نوع بیهوشی
جراحی با بیهوشی عمومی هزینه بیشتری نسبت به بی‌حسی موضعی یا روش‌های کوتاه‌مدت دارد.

هزینه‌های جانبی که باید در نظر بگیرید

هزینه بیمارستان یا کلینیک مجهز
هزینه اتاق عمل و تیم جراحی
هزینه بیهوشی و متخصص بیهوشی
هزینه داروهای قبل و بعد از عمل
آزمایش‌های قبل از جراحی (خون، بارداری، قلب)
هزینه فتوگرافی پزشکی برای قبل و بعد عمل
سوتین طبی و لوازم مراقبتی بعد از عمل

نکات مهم برای مدیریت هزینه‌ها:

به دنبال ارزان‌ترین گزینه نباشید. کیفیت جراحی و ایمنی سلامت شما مهم‌تر از هزینه است.
قرارداد شفاف داشته باشید. از جراح بخواهید همه هزینه‌های جانبی (بیمارستان، دارو، پیگیری) را مشخص کند.
برند معتبر انتخاب کنید. استفاده از پروتزهای بی‌کیفیت می‌تواند هزینه‌های اصلاحی سنگینی در آینده ایجاد کند.

بیشتر بخوانید: قیمت و هزینه عمل پروتز سینه

نتیجه و ماندگاری عمل پروتز سینه

نتیجه جراحی پروتز سینه برای بسیاری از افراد یکی از مهم‌ترین دغدغه‌ها پیش از انجام عمل است. هدف این جراحی، ایجاد فرم طبیعی، سایز متناسب با اندام و ماندگاری طولانی‌مدت است. با این حال، نتیجه نهایی به عوامل متعددی وابسته است که باید پیش از جراحی مدنظر قرار گیرند.

عمر مفید پروتز سینه چقدر است؟

براساس جدیدترین مطالعات و توصیه‌های FDA و انجمن جراحان پلاستیک آمریکا (ASPS) تا تابستان 2025:

عمر متوسط پروتز سینه بین 10 تا 20 سال برآورد می‌شود.
برخلاف تصور عموم، پروتزها “تاریخ انقضای مشخص” ندارند، اما معمولاً بعد از یک دهه نیاز به بررسی یا تعویض خواهند داشت.
طبق آمار جدید، 80% از پروتزهای سیلیکونی بیش از 15 سال بدون مشکل باقی می‌مانند، در صورتی که مراقبت‌های لازم انجام شود.

عوامل مؤثر بر نتیجه و ماندگاری پروتز سینه

مهارت و تجربه جراح پلاستیک
تکنیک صحیح جراحی، انتخاب محل برش و جای‌گذاری پروتز تأثیر مستقیم بر فرم و طول عمر پروتز دارد.
نوع و برند پروتز
- پروتزهای سیلیکونی نسل جدید (Cohesive Gel) مقاوم‌تر و ماندگارتر از مدل‌های سالین (آب‌نمکی) هستند.
- برندهای معتبر مانند Motiva، Mentor، Allergan طول عمر بیشتری دارند.
سایز و فرم پروتز
انتخاب سایز متناسب با بافت سینه و بدن باعث کاهش فشار و جلوگیری از افتادگی زودرس می‌شود.
مراقبت‌های بعد از جراحی
استفاده از سوتین طبی، محدودیت فعالیت شدید، پیگیری منظم با جراح باعث افزایش ماندگاری می‌شود.
شرایط بدن فرد
بارداری، شیردهی، تغییرات وزنی شدید و افزایش سن می‌توانند فرم سینه را تغییر دهند.

چه عواملی باعث کاهش طول عمر پروتز می‌شوند؟

پاره شدن پروتز یا تراوش ژل (Rupture & Leakage)
انقباض کپسولی (Capsular Contracture)
عفونت یا واکنش ایمنی بدن
انتخاب سایز نامتناسب با بافت سینه

آیا ماندگاری پروتز سیلیکونی بهتر از سالین است؟

پروتز سیلیکونی به دلیل قوام طبیعی‌تر، ماندگاری بالاتر و احتمال کمتر چین‌خوردگی، گزینه پیشنهادی بسیاری از جراحان در سال‌های اخیر است.
پروتز سالین ارزان‌تر است اما در طول زمان احتمال خالی‌شدن یا تغییر فرم بیشتری دارد.

بیشتر بخوانید: ماندگاری و عمر پروتز سینه

پروتز سینه بعد از ماستکتومی (بازسازی سینه پس از سرطان)

ماستکتومی یکی از روش‌های اصلی درمان سرطان سینه است که در آن جراح بخشی یا تمام بافت سینه را از یک یا هر دو سینه خارج می‌کند. این عمل می‌تواند اثرات روانی و عاطفی زیادی برای بیمار به همراه داشته باشد، از جمله کاهش اعتماد به نفس و تغییر در تصویر ذهنی از بدن. یکی از مؤثرترین راهکارها برای بازگرداندن فرم طبیعی سینه و بهبود کیفیت زندگی پس از ماستکتومی، استفاده از پروتز سینه است.

آیا بازسازی سینه بعد از ماستکتومی ضروری است؟

ضروری نیست، اما توصیه می‌شود؛ انتخاب بازسازی به شرایط جسمانی بیمار، مرحله سرطان و تمایل شخصی بستگی دارد.
بازسازی می‌تواند به کاهش مشکلات روانی، بهبود اعتماد به نفس و احساس طبیعی‌تر در بیمار کمک کند.

روش‌های بازسازی سینه با پروتز

طبق آخرین راهنمای انجمن جراحان پلاستیک آمریکا (ASPS) تا سال 2025، دو روش اصلی برای قرار دادن پروتز سینه بعد از ماستکتومی وجود دارد:

بازسازی همزمان با ماستکتومی (Immediate Reconstruction)
- پروتز در همان جلسه‌ای که بافت سینه برداشته می‌شود، قرار داده می‌شود.
- مزیت: کاهش تعداد جراحی‌ها و بهبود سریع‌تر ظاهر سینه‌ها.
- شرط: بیمار از نظر وضعیت سرطان و سلامت عمومی کاندید مناسبی باشد.
بازسازی تأخیری (Delayed Reconstruction)
- پس از تکمیل مراحل درمانی مانند شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی انجام می‌شود.
- این روش برای بیمارانی که نیاز به درمان‌های تکمیلی دارند مناسب‌تر است.

انواع پروتزهای مورد استفاده در بازسازی سینه

پروتز سیلیکونی نسل جدید (Cohesive Gel): طبیعی‌ترین حس و ظاهر، ماندگاری بیشتر، جدیدترین.
پروتز سالین (آب‌نمکی): هزینه کمتر، اما احتمال چروکیدگی بیشتر.

مزایای بازسازی سینه با پروتز

بازگرداندن تقارن بدن و فرم طبیعی سینه‌ها.
بهبود اعتماد به نفس و سلامت روانی بیمار.
جراحی نسبتاً کوتاه‌تر نسبت به روش‌های بازسازی با بافت بدن (فلپ).

نکات مهم قبل از تصمیم‌گیری

مشورت با انکولوژیست و جراح پلاستیک برای اطمینان از مناسب بودن بازسازی.
بررسی احتمال تأثیر درمان‌های بعدی (مثل پرتودرمانی) بر پروتز.
انتخاب سایز و نوع پروتز متناسب با آناتومی بدن و خواسته بیمار.

آیا بازسازی سینه بر عود سرطان تأثیری دارد؟

طبق آخرین تحقیقات ASCO و FDA، بازسازی سینه با پروتز هیچ ارتباطی با عود سرطان یا افزایش ریسک ابتلا ندارد. این جراحی تنها یک روش زیبایی-ترمیمی است و بر روند درمان سرطان تأثیری ندارد.

نکته‌ی نهایی:
بازسازی سینه با پروتز بعد از ماستکتومی، یک انتخاب شخصی و پزشکی است که می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی، افزایش اعتماد به نفس و بازگشت به روال عادی کمک کند. با انتخاب جراح متخصص و مشورت با تیم درمانی، می‌توانید بهترین نتیجه را تجربه کنید.

بیشتر بخوانید: بازسازی سینه با پروتز سینه

پروتز سینه و ماستوپکسی (لیفت سینه)

ماستوپکسی با برداشتن پوست و بافت اضافی، موقعیت نوک سینه را بالا می‌برد و فرم را سفت‌تر می‌کند. وقتی علاوه‌بر لیفت، حجم هم لازم باشد (یا بالای سینه خالی شده باشد)، ترکیب لیفت + پروتز یا Augmentation-Mastopexy معمولاً بهترین تعادل بین شکل و پری را می‌دهد. این عمل به دلیل ماهیت «دوگانه»‌اش از نظر برنامه‌ریزی و تکنیک، حساس‌تر از انجام جداگانه هر کدام است.

چه کسانی کاندید «لیفت + پروتز» هستند؟

افتادگی متوسط تا شدید (Ptosis II–III) با کمبود حجم قطب فوقانی
شلی پوست پس از بارداری/کاهش وزن یا عدم تقارن واضح سینه‌ها
پایین‌بودن نوک سینه نسبت به چین زیرسینه (IMF) همراه با خالی‌شدن بالای سینه
پس از ارزیابی کیفیت پوست/بافت نرم، پهنای قفسه سینه و اهداف واقع‌بینانه بیمار توسط جراح دارای بورد.

روش‌های جراحی ترکیبی پروتز سینه و ماستوپکسی

یک‌مرحله‌ای (هم‌زمان): در یک بیهوشی، لیفت و پروتز با هم انجام می‌شود؛ نتیجه سریع‌تر و یک دوره نقاهت دارد. در دست جراح باتجربه، ایمن و مؤثر گزارش شده است؛ بااین‌حال به‌دلیل هم‌زمانیِ سفت‌کردن پوست و افزودن حجم، ریسک نیاز به روتوش کمی بالاتر از اعمال تکی است.
مرحله‌ای (دو مرحله): ابتدا لیفت/اصلاح پوست، ۳–۶ ماه بعد پروتز. برای افتادگی شدید، پوست خیلی نازک یا وقتی سایز بزرگ‌تری مدنظر است، کنترل فرم و اسکار بهتر است.

تکنیک‌ها و نکات فنی که بر نتیجه جراحی ترکیبی پروتز سینه و ماستوپکسی اثر می‌گذارند

انتخاب پروتز: ژل سیلیکون منسجم (Cohesive) برای لمس طبیعی‌تر و موج‌خوردگی کمتر؛ سالین در موارد خاص. پروفایل/سایز باید با پهنای قفسه سینه و کشش پوست هماهنگ شود (زیاده‌روی در سایز ریسک عارضه را بالا می‌برد).
محل قرارگیری: اغلب دوپلِین/زیرعضله جزئی برای پوشش بهتر لبه‌ها و کاهش رؤیت‌پذیری؛ روی‌عضله در بافت کافی یا کیس‌های انتخابی.
الگوهای اسکار: دور هاله (در افتادگی خفیف)، عمودی، یا T معکوس/Wise (در افتادگی شدید)؛ انتخاب الگو تابع درجه افتادگی و میزان پوست اضافه است.
پروتکل‌های به‌روز: تکنیک‌های استانداردشده (مانند الگوی MAMAS، رویکردهای عمودی اصلاح‌شده) برای کاهش عوارض و افزایش ایمنی گزارش شده‌اند.

عوارض جراحی ترکیبی پروتز و لیفت سینه

جراحی ترکیبی پروتز و لیفت سینه یکی از روش‌های پرطرفدار برای بهبود فرم و حجم پستان است. اگرچه این عمل در مقایسه با انجام جداگانه پروتز یا لیفت کمی با ریسک بالاتر همراه است، اما بر اساس مطالعات اخیر، میزان کلی عوارض همچنان در سطح قابل‌قبول و پایین گزارش شده است. مهم‌ترین عوارض احتمالی شامل انقباض کپسولی (Capsular Contracture)، جابه‌جایی یا عدم تقارن پروتز، مشکلات ترمیم زخم و در موارد نادر، عفونت یا تغییر در حس نوک سینه است.
مطالعات بزرگ نشان داده‌اند که میزان بروز انقباض کپسولی در جراحی ترکیبی معمولاً در بازه تک‌رقمی درصد باقی می‌ماند، به‌ویژه زمانی که از تکنیک‌های جراحی پیشرفته و پروتزهای استاندارد استفاده شود. رعایت دقیق مراقبت‌های پس از عمل و مراجعه منظم به پزشک نقش کلیدی در کاهش ریسک‌ها و دستیابی به نتایج پایدار دارد. به طور کلی، این جراحی در دست جراحان باتجربه، روشی ایمن و مؤثر برای بازگرداندن فرم طبیعی و جوان‌تر سینه‌ها محسوب می‌شود.

انتظارات و مراقبت های عمل ترکیبی پروتز و ماستوپکسی

نتیجه نهایی طی ۳–۶ ماه با خوابیدن تورم و جاافتادن پروتز مشخص می‌شود.
سوتین طبی ۶–۸ هفته، اجتناب از ورزش و فعالیت سنگین حداقل ۴–۶ هفته، و پیگیری منظم الزامی است.

بیشتر بخوانید: نکات عمل پروتز سینه

ارتباط پروتز سینه با سرطان سینه؛ واقعیت یا شایعه؟

یکی از پرسش‌های رایج پیش از جراحی، آیا پروتز سینه باعث سرطان می‌شود؟ پاسخ کوتاه و مستند این است: خیر، شواهد علمی تا امروز ارتباطی بین پروتز سینه و افزایش خطر سرطان پستان نشان نداده‌اند.

یافته‌های علمی جدید در مورد ارتباط پروتز و سرطان سینه

مطالعات کوهورت و متاآنالیزها تا سال ۲۰۲۵ هیچ شواهدی مبنی بر افزایش ریسک سرطان سینه در زنان دارای پروتز ارائه نکرده‌اند. حتی برخی تحقیقات نشان می‌دهند این گروه در مقایسه با جمعیت عمومی، ۲۰–۳۰٪ کمتر به سرطان پستان مبتلا شده‌اند. احتمالاً این به دلیل سبک زندگی سالم‌تر یا کنترل‌های پزشکی منظم‌تر در این افراد است، نه خود پروتز.
جنس پروتزها؛ لایه خارجی و ژل داخلی (سیلیکونی یا سالین) غیرسرطان‌زا هستند و سازمان‌های معتبر مانند FDA و انجمن جراحان پلاستیک آمریکا همچنان آنها را ایمن می‌دانند.

نکته مهم: BIA-ALCL چیست؟

اگرچه پروتز سینه با سرطان پستان (Breast Cancer) ارتباطی ندارد، اما نوعی سرطان نادر سیستم ایمنی به نام آناپلاستیک لارج سل لنفوما مرتبط با ایمپلنت (BIA-ALCL) در برخی افراد با پروتزهای بافت‌دار (Textured) گزارش شده است.

ریسک مطلق بسیار پایین است (در حدود ۱ مورد در هر ۳۰,۰۰۰ تا ۸۰,۰۰۰ ایمپلنت) و بیشتر با پروتزهای بافت‌دار قدیمی ارتباط دارد.
پروتزهای صاف (Smooth) ریسک تقریباً صفر دارند.
تشخیص زودهنگام با علائم مثل تجمع مایع دیرهنگام اطراف پروتز، تورم یا درد اهمیت دارد.

آیا پروتز مانع ماموگرافی یا تشخیص سرطان سینه می‌شود؟

خیر. اما:

پروتز می‌تواند تا حدی تصاویر ماموگرافی را پنهان کند؛ به همین دلیل تکنیک‌های ویژه (Eklund Displacement Views) برای تصویربرداری توصیه می‌شود.
قرارگیری پروتز زیر عضله (Submuscular) نسبت به روی عضله (Subglandular) دید بهتری در ماموگرافی فراهم می‌کند.
MRI یا سونوگرافی برای غربالگری تکمیلی در افراد پرریسک استفاده می‌شود.

جمع‌بندی علمی

پروتز سینه خطر سرطان پستان را افزایش نمی‌دهد.
احتمال بروز BIA-ALCL بسیار پایین است و با انتخاب پروتز صاف، تکنیک جراحی ایمن و پیگیری منظم، این ریسک قابل مدیریت است.
پروتز مانع تشخیص زودهنگام سرطان نیست، به شرطی که غربالگری مناسب انجام شود.

بیشتر بخوانید: سؤالات متداول در مورد سرطان سینه

تفاوت لیفت سینه با پروتز سینه

لیفت سینه (ماستوپکسی) و پروتز سینه (بزرگ کردن سینه) دو جراحی زیبایی متفاوت با اهداف خاص هستند:

لیفت سینه: برای اصلاح افتادگی و شل‌شدگی سینه انجام می‌شود. در این روش پوست و بافت اضافه برداشته شده و نوک سینه به موقعیت بالاتری منتقل می‌شود، اما حجم کلی سینه تغییر چندانی نمی‌کند.
پروتز سینه: با استفاده از ایمپلنت سیلیکونی یا سالین برای افزایش حجم و سایز سینه انجام می‌شود، بدون اینکه افتادگی را به‌طور کامل برطرف کند. پروتز در موقعیت زیر یا روی عضله سینه قرار می‌گیرد تا فرم دلخواه ایجاد شود.

گاهی برای رسیدن به سینه‌های خوش‌فرم و حجیم، پزشک ترکیب این دو روش (لیفت + پروتز) را توصیه می‌کند؛ اما در برخی موارد، انجام آن‌ها در دو مرحله و با فاصله زمانی ایمن‌تر است.

بیشتر بخوانید: بهترین جراح پروتز سینه در تهران

سخن پایانی

پروتز سینه یک روش ایمن و استاندارد برای افزایش حجم، بهبود فرم و اصلاح تقارن سینه‌ها است که می‌تواند نتایج زیبایی و اعتمادبه‌نفس قابل توجهی ایجاد کند. انتخاب نوع پروتز (سیلیکونی یا سالین)، شکل (گرد یا قطره‌اشکی)، اندازه و محل جایگذاری باید بر اساس آناتومی فردی، انتظارات واقع‌بینانه و مشاوره تخصصی با جراح باتجربه صورت گیرد. تحقیقات علمی به‌روز نشان می‌دهد که پروتزهای سیلیکونی با ژل منسجم و پروتزهای سبک جدید، ایمنی بالایی دارند و با پیگیری منظم دوره‌ای (سونوگرافی یا MRI) می‌توان سلامت و ماندگاری آن‌ها را تضمین کرد.
جراحی پروتز سینه باید در افراد با سلامت جسمانی و روانی مناسب و پس از تکامل رشد سینه انجام شود. رعایت مراقبت‌های پیش و پس از عمل، انتخاب جراح متخصص، استفاده از پروتزهای استاندارد و اطلاع کامل از ریسک‌های احتمالی، کلید رضایت طولانی‌مدت و کاهش عوارض است. روش‌های جایگذاری زیر عضله (Submuscular/Dual Plane) و روی عضله (Subglandular) هر کدام مزایا و محدودیت‌های خاص دارند و انتخاب مناسب باید با توجه به بافت سینه، نوع پروتز و هدف زیبایی‌شناسی بیمار انجام شود.
با توجه به مطالعات علمی جدید، مشاوره قبل از عمل شامل بررسی آناتومی، سلامت جسمانی و روانی، تعیین هدف جراحی و انتخاب سایز و پروفایل پروتز با استفاده از اسکن سه‌بعدی، به‌عنوان استاندارد طلایی توصیه می‌شود. رعایت مراقبت‌های پس از عمل شامل استفاده از سوتین طبی، محدودیت فعالیت‌های سنگین، کنترل درد و پیشگیری از عفونت، برای تثبیت نتایج و سلامت پروتز ضروری است.
در نهایت، پروتزهای سینه مورد تأیید سازمان غذا و دارو (FDA) و انجمن جراحان پلاستیک آمریکا، به شرط انتخاب صحیح و پیگیری منظم، ایمنی بالایی دارند و شایعات مربوط به سرطان یا بیماری‌های خودایمنی فاقد پایه علمی معتبر هستند. بنابراین، پروتز سینه روشی قابل اعتماد برای دستیابی به سینه‌هایی زیبا، طبیعی و متناسب با بدن محسوب می‌شود.

دکتر علی حجت | فلوشیپ فوق تخصص جراحی بیماری‌های پستان

سؤالات متداول در مورد پروتز سینه

آیا لازم است که برای انجام پروتز سینه، منتظر بمانیم که بعد از بچه دار شدن این جراحی را انجام دهیم؟

این موضوع بسته به انتخاب متقاضی است اما باید تأکید کنیم که نیمی از بیماران قبل از این که صاحب فرزند شوند تحت عمل قرار گرفته‌اند و اکثر آنان نیز هیچ مشکلی در شیردهی پس از جراحی احساس نکرده‌اند. برشی که در این جراحی استفاده می‌شود بسیار کوچک و ظریف است و جراح همه تلاشش را می‌کند که غده‌های شیری اطراف نیپل بهم‌ریخته نشوند و آسیبی نبینند. پروتز سینه که در زیر بافت سینه مربوط به شیردهی قرار می‌گیرد به هیچ عنوان آسیبی به تغذیه نوزاد نمی‌رساند. اما توصیه می‌شود به دلیل تاثیر مواد بیهوشی بر سلامت جنین در دوران بارداری این عمل به هیچ عنوان انجام نشود.

مدت بهبودی عمل پروتز سینه چقدر به طول می انجامد؟

مدت بهبودی در بیماران مختلف متفاوت است و به عواملی همچون سایز پروتز، مهارت جراح، نوع پروتز و شرایط بدنی افراد دارد. اما بیشتر بیماران بعد از طی یک الی دو هفته بعد از جراحی به بهبودی نسبی رسیده‌اند و می‌توانند فعالیت‌های روزانه خود را از سر گیرند. به طور کلی مدت زمان نقاهت بعد از جراحی پروتز سینه بین ۴ تا شش هفته خواهد بود.

پروتز‌های سینه تا چه مدت باقی می مانند؟

همانند باقی محصولات ساخت دست بشر پروتز‌های سینه عمری محدودی دارند. با وجود اینکه بسیار قوی و مقاوم هستند، حتی در برابر فشار، ولی مستعد کهنه شدن و فرسایش در طول زمان هستند. به طور میانگین عمر پروتز پستان حدود ۲۰ سال است. اگرچه کهنه شدن و یا پاره شدن در میان افراد مختلف متفاوت است و بستگی به شیوه مراقبت دارد. به عنوان مثال به طور طبیعی پروتز سینه‌ی زنانی که تحت فعالیت بدنی بالا هستند در یک دوره‌ی زمانی مشخص نسبت به کسانی که تمرینات و تحرکات کمتری دارند بیشتر فرسوده و پاره می‌شوند. برای اینکه حالت و موقعیت پروتز‌های سینه‌ی مشخص شود و هرگونه تغییری قابل کنترل باشد توصیه می‌کنیم که توسط پزشک و جراح خود بعد از ۱۰ الی ۱۵ سال بعد از عمل به طور منظم معاینه شوید و در صورت نیاز سونوگرافی انجام دهید.

عمل جراحی پروتز پستان شامل چه کار‌هایی می شود؟

اصل مهم در عمل جراحی پروتز سینه ایجاد یک پاکت در پشت عضله سینه و یا در پشت بافت سینه است که پروتز سینه در آن جای خواهد گرفت این جراحی شامل جزییات زیادی است که در جلسات مشاوره به بیمار اطلاع داده می‌شود. مراحل عمل پروتز سینه شامل موارد زیر می‌شود:

انجام کلیه معاینات و آزمایش‌های اولیه
تعیین نوع پروتز و سایز آن
انجام بیهوشی عمومی
انجام برش‌های مشخص شده
قراردادن پروتز در جای مشخص شده
بخیه زدن و پانسمان کردن محل برش‌ها

کجا برای قرار دادن پروتز سینه بهتر است؟

به طور کلی دونوع محل برای قرار گرفتن پروتز سیه وجود دارد. یکی زیر بافت سینه و در جلوی ماهیچه‌ی سینه و دیگری زیر ماهیچه سینه است. ماهیچه‌ی سینه جزء قفسه‌ی سینه است. به طور معمول مکان جلوی عضله رایج‌ترین مکان مورد استفاده برای قرار دادن پروتز است. اما ایراد قرار‌گیری پروتز در این ناحیه این است که شکل ظاهری و نمای بیرونی پروتز در زنان لاغر بسیار محسوس و آشکار است. دومین مکان بین ماهیچه‌ی دیواره‌ی قفسه‌ی سینه و خود قفسه‌ی سینه است. مکان زیر ماهیچه‌ای پوشش روی پروتز سینه را افزایش می‌دهد این پوشش شکل و ظاهر پروتز سینه را مخفی می‌کند. این مکان مخصوصاً در زنان لاغری که بافت سینه‌ی بسیار کمی دارند و یا اصلاً ندارند توصیه می‌شود. اما ایراد این نوع روش این است که احتمال درد یا ناراحتی بیشتری بعد از عمل وجود دارد و ممکن است پروتز سینه با حرکات ماهیچه سینه حرکت کند و شکل سینه در حالت خوابیده و‌ایستاده متفاوت خواهد بود. تصمیم‌گیری در مورد اینکه چه مکانی برای گذاشتن پروتز سینه مناسب است باید توسط پزشک و جراح متخصص بررسی و تعیین شود.

بعد از عمل جراحی پروتز سینه چه اتفاقی می افتد؟

بعد از عمل جراحی سینه‌ها تا حدودی ورم کرده و کبود می‌شوند که این حالت بعد از دو الی سه هفته از بین می‌رود. گاهی اوقات ورم دور سینه‌ها ممکن است با هم متفاوت باشد. این حالت طبیعی و عادی است ولی اگر تفاوت زیادی بین سینه‌ها ایجاد شد حتماً با پزشک خود تماس بگیرید. بعد از جراحی پروتز سینه ممکن است به نظر برسد که سینه بیش از حد نرمال بالا قرار گرفته است این حالت در دوران بهبودی عادی است و در طی دو ماه اول بعد از عمل جراحی پروتز‌های سینه کم کم پائین آمده و به حالت طبیعی باز می‌گردند. حتی اگر یک طرف سریعتر از طرف دیگر پایین آمد نیاز نیست که نگران شوید چون این حالت بعضی اوقات رخ می‌دهد. به دنبال عمل جراحی لازم است که به مدت دو هفته مکان عمل را خشک نگه دارید. بعد از ۴۸ ساعت پانسمان شما برداشته خواهد شد و زخم بررسی و باز بینی شده و کمی تمیز می‌شود.

پروتز‌های سینه در زیر عضلات قرار می گیرند یا در روی عضلات؟

در عمل پروتز سینه با تشخیص جراح پروتز یا روی عضله یا در زیر بافت غده‌ی سینه و بالای عضله‌ی قفسه سینه قرار می‌گیرد. این بافت پوششی مناسب برای پروتز‌ها را ایجاد می‌کند. عمل بزرگ کردن سینه در افرادی که بافت سینه در آن‌ها کمتر است اما به طور کلی قرار دادن پروتز زیر عضله سینه می‌تواند انتخاب مناسب‌تری باشد. شرایط بدنی بیماران مختلف با هم متفاوت است و باید توسط یک جراحی سینه معاینه شوند و مطابق با شرایط فرد و صلاحدید پزشک و سلیقه بیمار محل قرارگیری پروتز انتخاب شود.

آیا پروتز‌های سینه قابل اطمینان هستند؟

بهتر است قبل از بررسی این موضوع در خصوص ماده سازنده پروتز اطلاعات اندکی داشته باشیم. ماده سازنده پروتز و لایه بیرونی آن از جنس سیلیکون که عنصری است که در طبیعت به وفور وجود دارد و از ترکیب عناصری نظیر کربن، هیدروژن و اکسیژن ساخته می‌شود. از سیلیکون در تولید محصولات لوازم آرایشی، مواد غذایی و از جمله پروتز‌های پزشکی استفاده می‌شود. به دلیل نگرانی افراد مطالعات زیادی در جهت اثبات بیماری‌زا بودن یا نبودن پروتز‌های سیلیکونی سینه انجام شده است که همه آن‌ها عدم ارتباط و تأثیر پروتز به بیماری سرطان سینه و آرتوروماتوید تأیید می‌کنند. از سوی دیگر مواردی همچون مسمومیت‌زا بودن سیلیکون یا ایجاد بیماری خود ایمنی بافت همبندی پروتز که مربوط به تراوش ژل درون پروتز است نیز مطرح شده است که مقالات زیادی در این حوزه ابهامات را برطرف کرده و اینگونه خطرات را رد می‌کنند.

در جراحی پروتز سینه چه نوع بیهوشی انجام می شود؟

به طور معمول جراحی پروتز سینه تحت بی‌هوشی عمومی انجام می‌شود و از ۷۰ دقیقه تا حدود ۵ ساعت طول می‌کشد زیرا معمولاً برای جراحی و قرار دادن ایمپلنت در سینه از سه تکنیک برش سینه که شامل برش زیر بغل، برش در هاله سینه و برش زیر سینه است استفاده می‌کنند.و بسته به نوع جراحی جایگذاری پروتز و مهارت پزشک زمان جراحی تعیین می‌شود.

مصرف چه داروهایی را باید قبل از جراحی پروتز سینه قطع کرد؟

بهتر است که مصرف هرگونه دارویی که حاوی آسپیرین و ایبوپروفن، یا هر ماده‌ای که موجب کاهش وزن شود ، حداقل دو هفته قبل از جراحی قطع شود.به علاوه ویتامین هایی مانند E باید 10 روز قبل از عمل قطع شود.