زیبایی سینه با عمل پروتز سینه امکان پذیر است؟
پروتز سینه یکی از محبوب‌ترین جراحی‌های زیبایی در بانوان است به طوری که مشاهده میشود هر ساله دهها هزار زن متقاضی عمل پروتز سینه هستند. بسیاری از زنان تصور می‌کنند که سینه‌های بسیار کوچکی دارند و اندازه یا شکلش نامتناسب یا غیر جذاب است. بعضی از زنان سینه‌هایی دارند که کاملا رشد نکرده یا بعد از حاملگی، پیری و یا به دنبال تغییر وزن به میزان قابل توجهی اندازه و شکل قبلیش تغییر کرده و از فرم مناسب خارج شده است.
بسیاری از زنانی نیز که بخاطر سرطان سینه جراحی کرده‌اند از پروتز سینه برای بازسازی سینه استفاده می‌کنند. این جراحی و زیباسازی باعث بازگشت اعتماد به نفس در این خانوم‌ها خواهد شد. خانمی که می‌خواهد عمل پروتز سینه را انجام دهد، حق انتخاب در نوع عمل جراحی را دارد. به طور مثال: نوع وجنس، اندازه پروتز، و برش لازم جهت جاگذاری پروتز سینه را می‌تواند تعیین کند. برای هر انتخاب فواید و مضراتی وجود دارد، به هر حال اطلاعات مورد نیاز به مراجعه کننده داده میشود و بدین وسیله، اوست که با مشاوره تصمیم میگیرد، که کدام روش را برگزیند.
زیبایی سینه | عمل پروتزسینه
عمل پروتز سینه
پروتز سینه یا شکل‌دهی سینه روشی است که در آن یک سیلیکون یا ژل واجد شرایط از طریق برش ایجاد شده در اطراف سینه وارد بافت سینه میشود و به آن شکل یا فرم دلخواه میدهد. برای شبیه سازی شکل طبیعی سینه و بدن، ممکن است از نرم افزار عکس سه بعدی استفاده شود تا نتیجه قبل از جراحی مشخص شود. برای تغییر شکل، بزرگ کردن یا کاهش اندازه سینه، باید ابتدا شکل و اندازه سینه ایده آل خود را انتخاب کنید.
چگونگی جراحی پروتز سینه
جراحی پروتز سینه، تحت بیهوشی عمومی انجام میشود و از 70 دقیقه تا 5/4 ساعت طول می‌کشد. معمولا برای جراحی و قرار دادن ایمپلنت در سینه از سه تکنیک برش سینه شامل: برش زیر بغل، برش در هاله سینه و برش زیر سینه استفاده می‌کنند که در ادامه مقاله به توضیح بیشتر آنها می‌پردازیم.
انواع پروتز سینه از لحاظ شکل ظاهری
از آنجایی که فرم بدن هر خانمی متفاوت است، پروتزها نیز در اشکال مختلف (مثلث، دایره یا قطره اشکی)، اندازه‌های کاپ مختلف (کم عمق، متوسط یا کامل) و رنگ‌های مختلف موجود هستند.
همچنین پروتزهای جزئی سینه (مثلثی، بیضی، منحنی و پوسته‌ای) برای تقارن سازی سینه‌ها برای زنانی که قبلا جراحی سینه انجام داده اند، وجود دارد. به این پروتزها فرم دهنده سینه نیز گفته میشود.
پروتز پستان گرد(round)
پروتز پستان گرد، برای برجسته سازی و خوش فرمی سینه انجام میگیرد. ایمپلنت‌های گرد را میتوان با سیلیکون یا سالین پر کرد و انتخاب محبوب‌تری برای تقویت سینه است.
ایمپلنت‌های گرد را میتوان بین ماهیچه قفسه سینه و بافت طبیعی سینه یا زیر هر دو عضله و بافت غده قرار داد. ایمپلنت‌های گرد دارای اندازه‌ها و پروفیل‌های مختلفی هستند. هر نوع ایمپلنتی به سینه‌ها حجم میدهد، اما ایمپلنت‌های گرد هم در قسمت پایین سینه و هم در قسمت بالای سینه را حجم میدهند. این قسمت سینه، به طور معمول بدون ایمپلنت برجستگی زیادی ندارد.
پروتزهای سینه گرد برای خانم‌هایی مناسب است که می‌خواهند سینه‌هایشان برجسته‌تر به نظر برسد. از طرف دیگر، کسانی که خواهان خوشفرمی سینه‌هایشان علاوه بر بزرگ کردن آنها هستند، معمولاً پروتزهای گرد را انتخاب می‌کنند.
پروتز سینه آناتومیکال (قطره اشکی یا اشکی)
پروتز قطره اشکی (Teardrop prosthesis) اغلب برای خانم‌هایی مناسب است که سینه‌هایشان در ناحیه تحتانی و بیرونی پرتر و بالای نوک پستان کمتر است. این پروتزها را میتوان در هر دو سمت راست یا چپ استفاده کرد.
مانند ایمپلنت‌های گرد، ایمپلنت‌های آناتومیک ممکن است سیلیکونی یا نمکی باشند. پروتزهای سینه آناتومیک انتخاب سومی را نیز ارائه میدهند: ژل سیلیکونی بسیار منسجم، که سفت‌تر از ایمپلنت‌های سیلیکونی سنتی است. نتیجه نهایی با ایمپلنت‌های قطرهای بیشتر شبیه سینه‌های طبیعی است (حجم کمتر در بالا و بیشتر در پایه).
ایمپلنت‌های آناتومیک برای زنانی که می‌خواهند ظاهری ظریف‌تر داشته باشند، بدون پری قسمت فوقانی که مشخصه ایمپلنت‌های گرد است، عالی هستند. این ایمپلنت‌ها برای استفاده در جراحی ترمیمی نیز ایده آل هستند چون نتایج طبیعی‌تری را ارائه میدهند.
بطور کلی، بزرگ کردن سینه با پروتز قطره اشکی برای افرادی که می‌خواهند بزرگ کردن سینه آنها طبیعی تر به نظر برسد مفید است. علاوه بر این، برای افرادی که بافت سینه‌شان خیلی کم است، سینه‌های صاف و بی‌شکل، و خانم‌هایی با پوشش بافت نرم خیلی کم، عدم تقارن در سینه‌ها یا ظاهر ناقص، بهتر است از سینه‌های قطرهای استفاده کنند. چون افزایش سایز سینه‌ها طبیعیتر است.
انواع پروتز سینه از لحاظ حجم
پروتز سینه از لحاظ حجم و براساس برجستگی به سه دسته زیر تقسیم میشود.
پروتز با برجستگی کم (Low Profile)
این پروتزها به دلیل عرض پایه زیاد، کمترین برجستگی را دارند. هنگامی که این ایمپلنت‌ها را از پهلو نگاه کنید صاف به نظر میرسند. با این حال، ظاهری طبیعیتر داشته و احتیاج به برش جراحی کمی دارند. خانم‌هایی با پهنای سینه کامل و قاب سینه پهن برای کاشت این نوع ایمپلنت مناسب هستند.
پروتز با برجستگی متوسط (Moderate profile)
این پروتزها قطر پایه کمتری دارند و بر خلاف پروتزهای Low profile، برجستگی بیشتری دارند. این پروتزها استاندارد طلایی هستند زیرا اجازه میدهند سینه‌ها طبیعی به نظر برسند بدون اینکه به پری و حجم آن آسیبی وارد شود. زنان با عرض سینه متوسط مناسب استفاده از این پروتز هستند.
پروتز با برجستگی زیاد (High Profile)
ایمپلنت های پروفیل بالا در مقایسه با پروفیل متوسط و کم، باعث برجستگی بیشتری می‌شوند. این ایمپلنت‌ها پهنای پایه بسیار کمی دارند بنابراین به سینه ظاهری پرتر و گردتر میدهند. در این نوع ایمپلنت‌ها برجستگی در قسمت بالایی سینه متمرکز شده است. استفاده از این ایمپلنت‌ها برای خانم‌هایی با عرض سینه کم و اندازه کاپ کوچک مناسب است. این نوع پروتزها حداکثر برجستگی را با کمترین قطر پایه ارائه میدهند.
انواع تکنیک های برش در جراحی پروتزسینه
جراحی شامل قرار دادن یک پروتز سیلیکونی در سینه است. پروتزها در زیر یا بالای عضله قفسه سینه (درست زیر غدد پستانی) قرار می‌گیرند. چندین روش مختلف برای انجام این کار وجود دارد.
محل برش‌های ایجاد شده برای بزرگ کردن سینه نیز ممکن است بسته به نوع پروتز مورد استفاده و ترجیح بیمار و جراح متفاوت باشد.
وضعیت قرارگیری پروتز در زیر عضله نسبت به پروتز روی عضله کمتر طبیعی خواهد بود. با این حال، نگه داشتن پروتز در زیر عضله ایمن‌تر است. عضله هم از پروتز محافظت میکند و هم احتمال ایجاد "کپسول" را به عنوان یک عارضه کاهش میدهد. اگر به دنبال جراحی با بریدگی زیر بغل هستید، تنها راه جایگزین استفاده از پروتز زیر عضلانی و پر از آب نمک (سالین) است.
پروتزهای فوق عضلانی کمی سطحی‌تر به نظر می رسند، این وضعیت آنها را طبیعیتر میکند. تنها راه استفاده از پروتزهایی با شکل آناتومیک (قطره اشکی) قرار دادن آنها روی عضله است. شکل پروتز در زیر عضله از بین میرود.
مراقبت های قبل از جراحی پروتز سینه
- قبل از جراحی پروتز سینه، حتما با جراح خود در مورد وضعیت سلامت و بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت، آسم، بیماری‌های قلبی و کبدی خود صحبت کنید.
- تست بارداری داده و مطمئن شوید حامله نیستید.
- شب قبل حتما دوش بگیرید چون تا چند روز بعد از عمل امکان استحمام ندارید.
- از مصرف مشروبات الکلی اجتناب کنید چون باعث تشدید خونریزی میشود.
- از مصرف داروهای هورمونی و همچنین داروهایی که بر لخته شدن خون تأثیر می گذارند (2 هفته قبل) اجتناب کنید.
- تا 8ساعت قبل از عمل چیزی نخورید.
- قبل از عمل، بیمار باید آزمایشاتی را انجام دهد که نتایج آن باید تأیید کند که آیا او می تواند عمل پروتز سینه را انجام دهد.
آیا پروتزهای سینه قابل اطمینان هستند؟
ماده سازنده پروتز و لایه بیرونی آن از جنس سیلیکون است. سیلیکون عنصری است که در طبیعت یافت میشود و از ترکیب عناصری چون کربن، ئیدروژن و اکسیژن ایجاد میشود. سیلیکون در تولید محصولاتی چون لوازم آرایشی، مواد غذایی و پروتزهای پزشکی مورد استفاده قرار میگیرد. مطالعات زیادی در جهت اثبات بیماری‌زا بودن پروتزهای سیلیکونی سینه انجام شده است که همه آنها به عدم ارتباط و تاثیر پروتز به بیماری‌هایی همچون سرطان سینه و آرتوروماتودید منتج شد. بسیاری از خانم ها در مورد این نوع عمل جراحی بدون شک داستان های ترسناکی شنیده اند. ازجمله مسمومیت زایی سیلیکون یا ایجاد بیماری خود ایمنی بافت همبندی پروتز که مربوط به "تراوش" یا مهاجرت ژل می باشند که مقالات در این حوزه ابهامات و خطرات این جراحی را از میان برداشته است.
در نتیجه در مورد عمل بزرگ کردن سینه در دهه اخیر تبلیغات متفاوتی را دیده ایم، مخصوصاً از طریق عملکردهای غیر مسئولانه ی رسانه‌ها که بدین طریق علیرغم حقایق موجود، ادعاها و سئوالاتی در مورد ایمنی سیلیکون مطرح کرده‌اند.
موارد منع جراحی پروتز عبارتند از:
- سن زیر 18 سال.
- وجود بیماری‌های عفونی مزمن یا حاد، و همچنین آسیب شناسی های موثر بر لخته شدن خون؛
- بیماری های سیستم عروقی، انکولوژی؛
- پس از تغذیه نوزاد با شیر مادر، حداقل شش ماه باید بگذرد.
چه سنی برای بزرگ کردن سینه‌ها مناسب است؟
بزرگ کردن سینه‌ها برای سنین زیر 18 سال توصیه نمی‌شود چون برش‌های جراحی باعث ایجاد اختلال در رشد سینه‌ها میشود.در سنین بسیار بالا نیز بدلیل عوارض و خطرات ناشی از بیهوشی بهتر است از روش‌های جایگزین بدون جراحی مانند ایمپلنت موقت استفاده کرد. بطور کلی پروتزهای سیلیکونی بعد از 22 سالگی و پروتزهای سالین بعد از 18 سالگی توصیه می‌شوند. اما در نهایت هیچ محدویت سنی برای بهتر کردن ظاهر سینه‌ها وجود ندارد.
پروتزهای سینه در زیر عضلات قرار می‌گیرند یا در روی عضلات؟
آناتومی بیماران مختلف با یکدیگر متفاوت است، و باید توسط یک فوق تخصص جراحی سینه معاینه شوید و سلیقه خودتان راهم بگویید تا بهترین روش انتخاب شود.
دوره نقاهت جراحی پروتز سینه
در بیشتر موارد، بهبودی حدود 6 تا 8 هفته طول می‌کشد. جدول زمانی کلی دوره بهبود به این صورت است:
در طول 3 تا 5 روز اول، احتمالاً بیشترین ناراحتی را تجربه خواهید کرد. پزشک داروهایی را برای کمک به کنترل درد تجویز خواهد کرد. ممکن است خونریزی جزئی در محل برش داشته باشید. این طبیعی است. اما اگر نگران هر گونه خونریزی هستید، با جراح خود صحبت کنید. با نزدیک شدن به یک هفته، ممکن است بتوانید درد را با داروهای مسکن بدون نسخه کنترل کنید. درد باید بعد از هفته اول حداقل باشد. با تایید جراح، میتوانید به تدریج به فعالیت های روزانه سبک بازگردید.
در طول این مدت، شما هنوز مقداری درد و تورم خواهید داشت. اما باید کم کم بهتر شود. اگر شغلی با فعالیت فیزیکی شدید دارید، باید 3 هفته یا بیشتر بیکار باشید. همچنین باید از بلند کردن اجسام سنگین و فعالیتهای فیزیکی شدید مانند دویدن خودداری کنید. پس از حدود 2 ماه، شما باید به بهبودی کامل نزدیک شوید، اگرچه این بستگی به میزان بهبودی بدن شما دارد. پزشک به شما اطلاع میدهد که آیا میتوانید فعالیتهای عادی خود را از سر بگیرید یا نه.
عوارض جراحی پروتز سینه
در حالی که مزایای واضحی برای جراحی بزرگ کردن سینه با پروتز برای زنانی که به دنبال زیبایی بیشتر هستند وجود دارد، به طور طبیعی معایب و خطراتی نیز در ارتباط با این روش وجود دارد که باید قبل از تصمیم‌گیری در مورد اینکه آیا جراحی بزرگ کردن سینه برای شما مناسب است، به دقت در نظر گرفته شوند.
مانند تمام جراحی ها، خطرات کلی وجود دارد که قبل از تصمیم به جراحی باید آنها را بپذیرید.
- خطر بیهوشی
- خونریزی و هماتوم
- جدا شدن زخم یا تاخیر در بهبودی
- التهاب و عفونت
- گلو درد
- محل خط داخل وریدی دردناک یا عفونی
- سایر عوارض بیهوشی
- حساسیت به پانسمان و چسب
- جای زخم
تفاوت لیفت پستان با پروتز سینه
ماستوپکسی (لیفت سینه) و بزرگ کردن (پروتز سینه) دو جراحی زیبایی هستند که ظاهر و اندازه سینه ها را تغییر می دهند. ماستوپکسی به تغییر شکل سینه هایی که سفتی خود را از دست داده اند و یا افتادگی دارند کمک میکند. بزرگ کردن شامل گذاشتن پروتز سینه در بالا یا پایین عضله سینه است تا سینه ها بزرگتر شوند. این روش ها با هم ظاهر و اندازه سینه ها را تغییر می دهند. گاهی این جراحی ها با هم نیز انجام می شوند. اما بسته به بدن و نیاز شما، پزشک ممکن است دو عمل جراحی جداگانه را به شما پیشنهاد دهد تا بتوانید در این بین التیام پیدا کنید.
آیا لازم است که منتظر بمانیم که بعد از بچه‌دار شدن این جراحی را انجام دهیم؟
این بسته به انتخاب بیمار است، بیشتر از نیمی از بیماران قبل ازاین که صاحب فرزند شوند، تحت عمل قرار می‌گیرند و اکثر آنان هیچ مشکلی در شیردهی پس از جراحی احساس نکرده‌اند. در ضمن برشی که استفاده میشود بسیار کوچک است و جراح سعی میکند که میزان به هم ریختگی غده‌های شیری اطراف نیپل را به کمترین حد ممکن برساند. پروتز سینه که در زیربافت سینه موثر در شیر دهی قرار میگیرد به هیچ عنوان آسیبی به تغذیه کودک شیرخوار نخواهد رساند.
مصرف چه داروهایی را باید قبل از جراحی قطع کرد؟
بهتر است که مصرف هرگونه دارویی که حاوی آسپیرین و ایبوپروفن، یا هر ماده‌ای که موجب کاهش وزن شود ، حداقل دو هفته قبل از جراحی قطع شود.به علاوه ویتامین هایی مانند E باید 10 روز قبل از عمل قطع شود.
مدت بهبودی چقدر به طول می‌انجامد؟
مدت بهبودی در بیماران مختلف متفاوت است. اما بیشتر بیماران قادر هستند که 1-2 هفته بعد از جراحی فعالیتهای روزانه خود را از سر گیرند.
انواع پروتزهای سینه کدام است؟
مهم است که بدانیم پوسته ی خارجی یا پوشش تمام پروتزها از سیلیکون ساخته شده است. اگرچه، ماده ی پر کننده ی موجود می تواند متفاوت و از مواد مختلف باشد که این مواد عبارتند از : آب نمک، ژل سیلیکون خالص که خود به دو دسته ژل ساده و ژل منسجم تقسیم می شود. ژل شکر و نمک (هیدروژل) و روغن سویا (تری لوسنت) که اخیراً کشف شده اند، فعلاً تا بررسی های بیشتر در مورد ایمنی آنها، مورد استفاده قرار نمی گیرند. ژل سیلیکونی فعلاً رایج ترین نوع مورد استفاده می باشد. نکته جالب توجه اینکه به خاطر نرمی ذاتی ژل سیلیکونی، پروتز ژل سیلیکون استاندارد بیش از انواع پروتزها همان احساس سینه طبیعی را ایجاد می کند.
آیا گذاشتن پروتز سینه باعث ایجاد سرطان سینه می شود؟
هیچ مدرکی که نشان دهد پروتز های سینه ایجاد سرطان در انسان می کند، وجود ندارند. حتی مغایر با این فرض، مطالعات اخیر نشان داده است که زنانی که پروتز سینه گذاشته اند نسبت به جمعیت کلی 20-30 % کمتر دچار سرطان سینه می شوند. خوشبختانه تاکنون گزارشی مبنی بر ارتباط سرطان سینه با پروتز سینه نبوده است. جنس مواد به کار رفته در پروتزها سرطان‌زا و خطرناک نمی‌باشند. همچنین بعلت محل قرارگیری پروتز در زیر بافت پستان امکان تشخیص زود هنگام سرطان پستان وجود دارد و پروتز مانع تشخیص زودهنگام سرطان نیز نمی‌شود.
پروتز های سینه تا چه مدت باقی می مانند؟
همانند باقی محصولات ساخت دست بشر، پروتزهای سینه عمری محدود دارند. با وجود اینکه بسیار قوی و مقاوم هستند، حتی در برابر فشار، ولی مستعد کهنه شدن و فرسایش در طول زمان می باشند. به طور میانگین پروتز سینه حدود 20 سال است. اگرچه کهنه شدن و یا پاره شدن در میان افراد مختلف متفاوت است.به عنوان مثال به طور طبیعی پروتز سینه‌ی زنانی که تحت فعالیت بدنی بالا (مربی ایروبیک و ...) هستند در یک دوره ی زمانی مشخص نسبت به کسانی که تمرینات و تحرکات کمتری دارند، بیشتر فرسوده و پاره می شوند. به منظور داشتن یک ارزیابی مناسب برای حالت و موقعیت پروتزهای سینه‌ی شما بهترین توصیه و پیشنهاد این است که توسط پزشک و متخصص به طور منظم بعد از 10 ـ 15 سال که از عملتان گذشت معاینه شوید و اگر لازم بود سونوگرافی انجام دهید.
عمل جراحی شامل چه کارهایی می شود؟
اصل مهم در عمل جراحی پروتز سینه ایجاد یک پاکت در پشت عضله سینه ویا در پشت بافت سینه است که پروتز سینه در آن جای خواهد گرفت؛ اگرچه جزئیات زیادی در رابطه با این عمل جراحی وجود دارد که در جلسات مشاوره آگاه سازی میشود.
کجا برای قرار دادن پروتز سینه بهتر است؟
دو مکان یا دونوع پاکت برای قرار گرفتن پروتز وجود دارد: زیر بافت سینه و در جلوی ماهیچه ی سینه، زیر ماهیچه ای سینه ای. ماهیچه ی سینه ای ماهیچه ای از قفسه ی سینه است که معمولا در بدنسازان رشد می کند. در انگلستان مکان زیر بافت سینه یا جلوی عضله ای رایج ترین مکان مورد استفاده می باشد. ایراد این روش پروتز سینه این است که شکل ظاهری و نمای بیرونی پروتز در زنان لاغر چشمگیرتر و آشکارتر است. در این موارد ممکن است نمای لبه های پروتز در روی قفسه ی سینه قابل تشخیص باشد در این موارد به شما توصیه می شود که پروتز سینه‌ها را به صورت زیر ماهیچه ای بگذارید.
بعضی انواع پروتز سینه وجود دارند که برای روش جلوی عضله ای مناسب تر هستند. این زنان معمولا سینه های اصلی شان بزرگتر از زمان حالشان بوده است. وقتی کاهش حجم بسیار زیادی در سینه ی اصلی وجود داشته است و در اندازه پوست میزان کمی جمع شدگی وجود دارد، پس شکلی مانند کیسه خالی ایجاد میکند. تحت این شرایط گاهی اوقات بهتر است که پروتز در موقعیت زیر بافت سینه ای قرار بگیرند تا بتوانند پوستی که سینه ی اصلی را پوشانده، پر کنند. در مواردی که پوست خیلی شل و آویزان می شود و نوک پستان، تا زیر سینه پائین می آید، لازم است تا دوباره نوک سینه را بالا آورده و پوست پوششی را با روش‌های لیفت پستان یا ماستوپکسی کوچک شوند. این حالت نیز در زمان مشاوره مشخص میشود. دومین مکان، مکان زیر ماهیچه ای بین ماهیچه ی دیواره ی قفسه ی سینه و خود قفسه ی سینه می باشد. مکان زیر ماهیچه ای پوشش روی پروتز سینه را افزایش می دهد، این پوشش شکل و ظاهر پروتز سینه را مخفی میکند. این مکان مخصوصا در زنان لاغری که بافت سینه ی بسیار کمی دارندو یا اصلاً ندارند توصیه میشود. با ایجاد پوشش زیاد در این شرایط جلوی عوارض ذکر شده را میگیرد.ایراد این روش این است که ممکن است، درد یا ناراحتی بیشتری بعد از عمل داشته باشید و پروتز سینه با حرکات معین ماهیچه حرکت می کنند و نیز در صورت وجود افتادگی نسبی، شکل پستان در حالت خوابیده و ایستاده متفاوت خواهد بود. تصمیم گیری در مورد اینکه درباره ی شما ،چه مکانی باید برای گذاشتن پروتز سینه مناسب است، توسط پزشک و متخصص مربوطه به شما پیشنهاد داده میشود.
بعد از عمل جراحی چه اتفاقی می افتد؟
بعد از عمل جراحی سینه‌های شما تا حدودی ورم کرده و کبود می‌شوند. این حالت بعد از دوتا سه هفته از بین میرود. گاهی اوقات ورم دور سینه‌ها ممکن است با هم متفاوت باشد. این حالت طبیعی و عادی است؛ ولی اگر تفاوت زیادی بین سینهای دو طرف وجود دارد، حتما با پزشک خود تماس بگیرید. بعد از بزرگ کردن سینه ممکن است به نظر برسد که سینه خیلی بالا قرار دارد این حالت نیز عادی است. در طی دو ماه اول بعد از عمل جراحی این پروتزهای سینه کم کم پائین آمده و به حالت طببیعی باز می گردند.حتی اگر یک طرف سریعتر از طرف دیگر پائین آمد نیاز نیست که نگران شوید، چون این حالت بعضی اوقات رخ می دهد.
بدنبال عمل جراحی لازم است که به مدت دو هفته مکان عمل را خشک نگه دارید. بعد از 48 ساعت پانسمان شما بر داشته خواهد شد و زخم بررسی و باز بینی شده و کمی تمیز می شود.
دکتر علی حجت | فلوشیپ فوق تخصصی جراحی پستان